Każdy z nas jest inny. Jedni to introwertycy, a inni ekstrawertycy. Jednak poza osobowością, na styl bycia ma także duży wpływ wychowanie. I tutaj pojawia się jakże uzasadnione pytanie, a więc: jak nauczyć dziecko ambicji, a przy tym nie wychować bufona? Należy zdawać sonie sprawę, że w życiu trzeba być ambitnym, ale przesadna ambicja jest także bardzo szkodliwa, a więc trzeba znaleźć owy balans, choć jest to bardzo trudne i wymaga analizy samego siebie.
Nie poddawaj się
Pierwsza rada, jaką każdy rodzic powinien przekazać swojemu dziecku to ta, aby się nie poddawać i walczyć o to czego się chce i o czym marzy. A więc powinno wiedzieć, że ma prawo próbować, jednak osiągnięcie niektórych celów nie jest ani łatwe, ani też przyjemne i wymaga wielu wyrzeczeń. Jeżeli dziecko marzy o zostaniu wielkim sportowcem, to warto opowiedzieć mu choćby o tym jak Michael Phelps musiał się starać, jak wiele wyrzeczeń ponosił. Trzeba wspomnieć, że sukcesu nie odnosi się z dnia na dzień, lecz trzeba na niego pracować całymi latami, a to bywa trudne. Dziecko musi zdawać sobie sprawę, że sukces to zmęczenie, brak snu, trudności, ale i często porażki, bo i one są wpisane w różne zawody. A więc należy zachęcać do bycia najlepszą wersją siebie, ale jednocześnie tłumaczyć, że może się okazać, że nawet starając się, trzeba liczyć się z porażką.
Na końcu drogi może czekać porażka
Każdy dorosły wie, że życie nie jest usłane różami i nie zawsze robi się to co się chce, lecz często robi się to, co trzeba. Nie dlatego, że nie ma się ambicji, ale dlatego, że nawet kiedy człowiek się stara na końcu drogi nie ma laurów. Wystarczy tylko wspomnieć jak wielu absolwentów prestiżowych kierunków studiów pracuje na zmywaku za granicą albo za najniższą średnią krajową. Ale nie chodzi, aby dziecko zniechęcać, lecz trzeba tłumaczyć mu, że życie potrafi zaskakiwać i niestety nie zawsze pozytywnie, jednak zawsze trzeba się starać. Pierwsze cele dzieci są oczywiście różne, ale w wieku nastoletnim pojawia się pytanie: „jak dostać się do liceum, ale prestiżowego?” I tutaj należy tłumaczyć, że starając się i ucząc osiągnie się cel, ale już zostanie sławnym sportowcem wymaga nie tylko umiejętności, zaangażowania, ale też szczęścia.
Próbuj i się nie zniechęcaj
Dzieci trudniej znoszą porażki i bardzo często nadmiernie nimi się przejmują. Owszem porażka to nic przyjemnego, jednak na jakimś etapie życia każdy z nas jej doświadczył. Dlatego Wasze potomstwo nie musi obawiać się, że jej doświadczy. Powinno wiedzieć, że wstydem nie jest porażka, lecz stagnacja i brak wyzwań. Jak wiadomo lepiej spróbować, nawet jeżeli coś nam się nie uda niż nie próbować i potem żałować, że czego się nie doświadczyło, choć miało się szansę. Dzieci sądzą, że sukces jest łatwy i w zasięgu ręki, ale tak nie jest.
Empatia i poszanowanie drugiego człowieka
Jak wiadomo warto zachęcać dziecko do podejmowania wyzwań i starania się, nawet jeżeli staranie nie przyniesie oczekiwanych skutków. Ale nadal najważniejsze jest wpajanie dzieciom, że niezależnie co się osiągnie, trzeba zawsze pozostać osobą empatyczną, która szanuje innych ludzi i zwierzęta. Bardzo ważne jest też poszanowanie dla innych poglądów, nawet jeżeli nam się nie podobają bądź też się z nimi nie utożsamiamy. Uczenie dziecka poszanowania dla inności ma bardzo duże znaczenie i pozwala na wychowanie jednostki, która kieruje się empatią i nie ocenia ludzi po kolorze skóry, orientacji seksualnej czy ilości dóbr materialnych. Pamiętajcie, że poglądy każdy z nas może mieć inne, ale nie oznacza to, że nie można innych poglądów szanować. Mówi się, że wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność innego człowieka i to jest prawda, ale my pójdziemy o krok dalej i stwierdzimy, że wolność człowieka i jego prawo do poglądów kończy się tam, gdzie zaczyna się cierpienie innego jednostki niezależnie czy jest to człowiek czy zwierzę.
Można być człowiekiem sukcesu i osiągnąć w życiu dużo, a przy tym być pełnym szacunku dla innych. Pamiętajcie też, że dzieci są Waszymi kalkami i często Was naśladują, zatem świećcie przykładem i szanujcie innych, nawet jeżeli nie osiągnęli w życiu tego co Wy, czy też gdy mają inne podejście do życia.
